هوالحق

سلام

وقتی یه ساعته چشمامو گرد کردم تو صفحه مانیتور خیره خیره به مطالب نگاه میکنم...
وقتی بین اینمه مطلب و موضوع به هر کدوم میرسم حالشو! ندارم که بنویسمشون و  اینو می ذارم به حساب کمبود وقت!...
وقتی از نوشته ها و مطلبا یه هو بدم میاد و دلم می خواد بزنم به سیم اخر و  پست خالی تحویل ملت بدم!
وقتی وقتم کمه و بیکار نشستم و ماتم برده و هی یه مطلب شروع میکنم و ولش میکنم!...
وقتی دلم میخواد بی خیال باشم اصولا! و قید این نوشتن رو بزنم و این قلم قلم شده که بعد اینهمه مدت هیچ پیشرفتی نکرده و پسرفت هم کرده رو قلم کنم!!
...
تازه یه هو هوایی میشم که به دشمنامون خسته نباشید بگم!!! خداییش خیلی زحمت میکشنا! کل حرکات ما رو باید زیر ذره بین ببرن... بعد تحلیلش کنن... بعد عکس العمل نشون بدن... مهم ترینشم تهاجم فرهنگیه ! ... البت کارشون با این نفس ما و اون جناب ابلیس یه کم سبک میشه ها... ولی بازم... دشمن ذلیل ! اگه  ذره بین گذاریت رسید به این کلمه ی این پستم ، بدوت تعارف می خوام به خدمتتان عرض کنم خسته نباشید!

و البته همرزمان گرامی خسته نباشند...خودمان خسته نباشیم که الانه بعد این چند خط که حدودا سیم آخری بود کمی انرژی گرفتیم!
جالبه ها!! انرژی هامون چرا انقدر راحت تحلیل میره گاهی... ایراد از...خودمونه؟!

پ ن : اینو بلدین؛ کی خسته اس؟ 

نوشته شده توسط :

نظرات دیگران [ نظر]